O Bosque Escuro é un territorio ficticio do legendarium de J.R.R. Tolkien situado no continente da Terra Media, que aparece n'O Hobbit, O Señor dos Aneis e outras obras relacionadas.

Características |

O Bosque Escuro era unha vasta fraga situada en Rhovanion, ao leste do río Anduin e ao sur das Montañas Grises. O nome semella ser unha tradución directa dun nome descoñecido en Oestron, a lingua franca da Terra Media na Terceira Idade. No seu interior atopábase o Reino do Bosque dos Elfos Silvanos, gobernado polo seu rei, Thranduil, que estabeleceu alí a súa corte ao redor do ano 1000 da Segunda Idade, cando o Bosque Escuro era aínda coñecido como o Gran Bosque Verde (Eryn Galen).^[1] Sobre o ano 1050 da Terceira Idade, cando a "sombra de Dol Guldur" caeu sobre el, os homes comezaron a chamalo Taur-nu-Fuin (Sindarin: a Fraga baixo a Noite) e Taur-e-Ndaedelos (fraga de grande medo).^[2] A sombra era o poder de Sauron, que, oculto tras unha identidade falsa, estabeleceuse na fortaleza do outeiro de Dol Guldur en Amon Lanc. A presenza dos servos de Sauron empurrou a Thranduil e aos seus máis cara ao norte, co cal contra a fin da Terceira Idade convertéranse nun pobo minguado e receoso, atrincheirado nas Montañas do Bosque Escuro (Emyn Fuin, antes chamadas Emyn Duir ou "Montañas Escuras"). O Camiño Vello do Bosque ou Camiño Vello dos Ananos cruzaba a fraga de leste a oeste, mais por mor da súa relativa proximidade a Dol Guldur, resultaba máis ben impracticábel. Os Elfos crearon un carreiro máis ao norte, que remataba nalgures das brañas ao sur de Lago Longo en Esgaroth.

N' O Hobbit, Bilbo Bulseiro, xunto con Thorin Escudo de Carballo e a súa compañía de Ananos (sen Gandalf) aventuráronse no Bosque Escuro durante a súa misión de recuperar Erebor das poutas do Dragón Smaug. Durante o seu paso a través da fraga, o grupo foi capturado polas Arañas Xigantes, descendentes de Elaraña que habitaban alí. Pouco despois de escaparen, os Elfos fixeron prisioneiros aos Ananos e leváronos ante Thranduil, que os encarcerou. Aínda que non fica completamente claro, foi pouco despois disto ou seica ao mesmo tempo cando o Consello Branco expulsou a Sauron de Dol Guldur. Cando este fuxiu para Mordor, a súa influencia no Bosque Escuro diminuíu durante un tempo.

Anos despois, cando Gollum, foi liberado de Mordor, Aragorn capturouno e levouno preso ao reino de Thranduil. Por mágoa, concedéuselle una certa liberdade para vagar pola fraga (baixo unha estreita vixilancia), mais Gollum escapou durante un asalto Orco e fuxiu ao sur cara a Moria, na procura do Anel Único.

Após a derrota de Sauron á fin da Terceira Idade, o Bosque Escuro foi purificado e pasou a chamarse Eryn Lasgalen, que en Sindarin quere dicir Fraga de Follas Verdes.

O Bosque Escuro albergou un dos poucos asentaméntos élficos que restaban na Terra Media durante a Cuarta Idade. Estaba poboado por Elfos Silvanos, máis reticentes a abandonar a Terra Media ca os seus parentes Noldorin. Os habitantes de Lothlórien que non acompañaron a Galadriel cara ao oeste migraron a esta fraga a comezos da Cuarta Idade.

Legolas, un dos membros da Irmandade do Anel e fillo de Thranduil, tamén procedía do reino élfico do Bosque.

Notas |

1. 
   ↑ Robert Foster, A Guide to Middle Earth, NY:Ballantine Books (Random House), 1971, p. 251
   


2. 
   ↑ Robert Foster, A Guide to Middle Earth, NY:Ballantine Books (Random House), 1971, p. 174
   

Véxase tamén |

Bibliografía |

• Evans, J., Drout, Michael D. C. (ed.) (2006): J. R. R. Tolkien Encyclopedia: Scholarship and Critical Assessment, Routledge, ISBN 0-415-96942-5, páx. 429-430, "Mirkwood"

Ligazóns externas |

• 
  Tolkien in the land of Arthur: the Old Forest episode from The Lord of the Rings. Mythopoeic Society, 2006. Artigo acerca do significado das fragas na obra de Tolkien, en especial o Bosque Vello, con comparacións con outros mitos e novelas. (en inglés)